In de door Rudolf Steiner ontwikkelde antroposofie wordt de mens gezien als een geheel van lichaam, ziel en geest. Het lichaam is voor iedereen een evident gegeven. Dat we een ziel hebben, kunnen we vooral merken aan onze gevoelens en emoties. Dat we bovendien ook nog een geestelijk wezen zijn blijkt uit ons zelfbewustzijn en uit het daarmee samenhangende feit dat we als individu richting kunnen geven aan ons leven.

In de antroposofische geneeskunde bekijken we de mens ook vanuit dit holistische standpunt: lichaam, ziel en geest vormen een eenheid. Ziekte wordt gezien als een verstoring van de balans in een of meer van de gebieden van waaruit de mens bestaat. Een cruciale rol in het proces van ziekte en gezondheid is weggelegd voor de levenskrachten, die onze vitaliteit verzorgen. Levenskrachten zorgen er voor dat we uitgerust wakker worden, dat kinderen groeien, dat wonden genezen, dat we energie hebben en dat we van ziekte kunnen herstellen.

Volgens de antroposofie komen deze levenskrachten voort uit een hogere dimensie van de wereld dan die van de uiterlijke stof; het gaat om een onzichtbare, bovenzinnelijk werkzaamheid. Ieder mens heeft zo de beschikking over een eigen levenslichaam. Ook wat onze ziel en onze geest betreft overstijgen we het gebied van de materie.

Door ziekte als een verstoring in het voor ieder mens unieke samenspel van genoemde factoren te zien, ontstaan er meerdere aanknopingspunten voor behandeling en genezing. De lichamelijke aspecten kunnen bijvoorbeeld worden aangepakt met medicatie of fysiotherapie. Het psychische deel (het gebied van de ziel) kan gesteund worden met bijvoorbeeld een van de kunstzinnige therapieën: schilderen om weer de schoonheid van de wereld te ervaren, of muziek om aan innerlijke harmonie te werken. De geest, die spreekt uit ons levensverhaal, onze biografie, kunnen we bijvoorbeeld vooruit helpen met gesprekken.

Door ziekte in onze levensloop te plaatsen, is het mogelijk om er anders tegen aan te kijken: in plaats van alleen een zinloze, nare ervaring, kan het een kans zijn om ons te ontwikkelen, om keuzes te maken in ons leven of om bijvoorbeeld de band met onze naasten te verstevigen. Antroposofisch werkende artsen hebben allen een reguliere opleiding gevolgd tot arts en werken volgens de richtlijnen van hun beroepsgroep. Daarbij hebben zij de mogelijkheid om samen met de patiënt zijn ziekte vanuit verschillende standpunten te benaderen. Naast het reguliere medische aanbod, heeft de antroposofische arts toegang tot antroposofische medicatie alsmede de diverse aanvullende therapieën.